çal

Türkçe

Ad

çal (belirtme hâli çalı, çoğulu çallar)

[1] (halk ağzı) Taşlık yer, çıplak tepe.

[2] isimlere önden eklenip, onun daima hareket edip oynamakta olduguna isaret ve delâlet eder.

Örnekler

[1] çal-at : Durdugu yerde de hareket eden at.

[2]çalçene.

[3] bir seyi siddetle kapmaya delâlet. eder.

Örnekler

çal-yaka: Yakasindan kapmak, siddetle yakalamak.

İlgili sözcükler

[1] Çal

Deyimler

vur patlasın çal oynasın

Atasözleri

Bıyığın uzunsa borazan çal

Sermayen bir yumurta ise taşa çal

Eski Türkçe

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Eski Türkçe alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Ad

[1] alaca

[2] kır

Tatarca

Ön ad

çal

[1] yaşlı

Çağatayca

Ad

[1] Kır, boz, aklı, beyazlı, kart ve ihtiyare itlak ederler

[2] maş ve pirinc

[3] deve yaurusu

[4] aheng, çalgı, saz.

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Zazaca

Ad

çal d

1. çukur