ölçün

Türkçe

Ad

ölçün (belirtme hâli ölçünü, çoğulu ölçünler)

[1] ölçü kelimesinin ikinci tekil sahiplik eki almış hâli

Söyleniş

IPA^(anahtar): ølˈt͡ʃyn

Heceleme

Heceleme: öl‧çün

Köken

ölçü + -n

ölçün (belirtme hâli ölçünü, çoğulu ölçünler)

Ad

ölçün (belirtme hâli ölçünü, çoğulu ölçünler)

[1] Yetkili bir kurumca, nitelik, nicelik, ağırlık, değer v.b. için tespit edilmiş ayırıcı ve belirleyici ölçü.

[2] (fizik, kimya) Ölçme, karşılaştırmayı yapmaya yarayan nesne

Söyleniş

IPA^(anahtar): ølˈt͡ʃyn, çoğulu IPA^(anahtar): ølt͡ʃynˈleɾ

Heceleme

Heceleme: öl‧çün

Eş anlamlılar

standart

Çeviriler

standart — bakınız standart

Türetilmiş kavramlar

[*] ölçünle, ölçünlü, ölçünsüz

Kaynakça

• Sinanoğlu, Oktay (1978). Fiziksel Kimya Terimleri Sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.

• BSTS Uygulayım Terimleri Sözlüğü 1980

Ön ad

ölçün (karşılaştırma daha ölçün, üstünlük en ölçün)

[1] Standart

Söyleniş

IPA^(anahtar): ølˈt͡ʃyn

Heceleme

Heceleme: öl‧çün

Çeviriler

standart — bakınız standart

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu (2006). "Güncel Türkçe Sözlük: ölçün" (Türkçe). Ankara: Türk Dil Kurumu Başkanlığı. (Erişim tarihi: 25 Şubat 2015)