فائض

Osmanlı Türkçesi

Köken

Arapça فَائِدَة‎ (fāʾide, “fayda”)

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /faː.ˈiz/

Ad

فائض (fâiz)

1. (ekonomi, enflâsyonizm, kapitalizm) faiz

Çekimleme

فائض‎ (fâiz) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	فائض‎ fâiz	فائضلر‎ fâizler
belirtme	فائضی‎ fâizi	فائضلری‎ fâizleri
yönelme	فائضه‎ fâize	فائضلره‎ fâizlere
bulunma	فائضده‎ fâizde	فائضلرده‎ fâizlerde
ayrılma	فائضدن‎ fâizden	فائضلردن‎ fâizlerden
tamlayan	فائضڭ‎ fâizin	فائضلرڭ‎ fâizlerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	فائضم‎ fâizim	فائضلرم‎ fâizlerim
2. tekil (senin)	فائضڭ‎ fâizin	فائضلرڭ‎ fâizlerin
3. tekil (onun)	فائضی‎ fâizi	فائضلری‎ fâizleri
1. çoğul (bizim)	فائضمز‎ fâizimiz	فائضلرمز‎ fâizlerimiz
2. çoğul (sizin)	فائضڭز‎ fâiziniz	فائضلرڭز‎ fâizleriniz
3. çoğul (onların)	فائضی‎ fâizi فائضلری‎ fâizleri

Kaynakça

• Luggat