والله

Arapça

Köken

وَ‎ (ve) + اللّٰهِ‎ (el-lāhi)

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /wal.laː.hi/

Özel ad

والله (وَاللّٰهِ) e

1. (din, İslâm) Allâh'a yemîn olsun
2. (din, İslâm) ve Allah

   M.S. 609–632, Kur'an, 63:11
   وَلَن یُؤَخِّرَ ٱللَّهُ نَفۡسًا إِذَا جَاۤءَ أَجَلُهَاۚ وَٱللَّهُ خَبِیرُۢ بِمَا تَعۡمَلُونَ – Allah, eceli geldiğinde hiçbir kimseyi asla ertelemez. Ve Allah bütün yaptıklarınızdan haberdardır.

Benzer kelimeler

• فَلِلّٰهِ‎ (felillāhi)