Ayrıca bakınız: abuş, abusluk

Türkçe değiştir

Köken değiştir

Osmanlı Türkçesi عبوس(abûs), Arapça عَبُوسَة(ʿabūse)

Ön ad değiştir

abus (karşılaştırma daha abus, üstünlük en abus)

  1. somurtkan
  2. çatık, asık
    Abus çehreli bir adamın ne namazı ne niyazı ne zekâtı ne orucu makbuldür. - Ömer Seyfettin
  3. garip, acayip
    Genç, esmer kız tahayyül ediyor, zihninde müphem hayallere karışan abus suallere cevap veremiyordu. - Ömer Seyfettin
  4. insana olumsuz etki eden

Belirteç değiştir

abus

  1. somurtarak

Deyimler değiştir

Çeviriler değiştir

Kaynakça değiştir