bühtan

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi بهتان‎, o da Arapça بُهْتَان‎ (bühtān) kelimesinden gelmektedir.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /byhˈtan/
• Heceleme: büh‧tan

Ad

bühtan (belirtme hâli bühtanı, çoğulu bühtanlar)

1. (') kara çalma, iftira

Çekimleme

bühtan adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		bühtan	bühtanlar
belirtme		bühtanı	bühtanları
yönelme		bühtana	bühtanlara
bulunma		bühtanda	bühtanlarda
ayrılma		bühtandan	bühtanlardan
tamlayan		bühtanın	bühtanların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	bühtanım	bühtanlarım
	belirtme	bühtanımı	bühtanlarımı
	yönelme	bühtanıma	bühtanlarıma
	bulunma	bühtanımda	bühtanlarımda
	ayrılma	bühtanımdan	bühtanlarımdan
	tamlayan	bühtanımın	bühtanlarımın
2. tekil	yalın	bühtanın	bühtanların
	belirtme	bühtanını	bühtanlarını
	yönelme	bühtanına	bühtanlarına
	bulunma	bühtanında	bühtanlarında
	ayrılma	bühtanından	bühtanlarından
	tamlayan	bühtanının	bühtanlarının
3. tekil	yalın	bühtanı	bühtanları
	belirtme	bühtanını	bühtanlarını
	yönelme	bühtanına	bühtanlarına
	bulunma	bühtanında	bühtanlarında
	ayrılma	bühtanından	bühtanlarından
	tamlayan	bühtanının	bühtanlarının
1. çoğul	yalın	bühtanımız	bühtanlarımız
	belirtme	bühtanımızı	bühtanlarımızı
	yönelme	bühtanımıza	bühtanlarımıza
	bulunma	bühtanımızda	bühtanlarımızda
	ayrılma	bühtanımızdan	bühtanlarımızdan
	tamlayan	bühtanımızın	bühtanlarımızın
2. çoğul	yalın	bühtanınız	bühtanlarınız
	belirtme	bühtanınızı	bühtanlarınızı
	yönelme	bühtanınıza	bühtanlarınıza
	bulunma	bühtanınızda	bühtanlarınızda
	ayrılma	bühtanınızdan	bühtanlarınızdan
	tamlayan	bühtanınızın	bühtanlarınızın
3. çoğul	yalın	bühtanı bühtanları
	belirtme	bühtanını bühtanlarını
	yönelme	bühtanına bühtanlarına
	bulunma	bühtanında bühtanlarında
	ayrılma	bühtanından bühtanlarından
	tamlayan	bühtanının bühtanlarının

Kelime birliktelikleri

• bühtan etmek

Türetilmiş kavramlar

• bühtanca, bühtancı, bühtancık, bühtanken, bühtanla, bühtanlı, bühtansa, bühtansız,

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "bühtan" maddesi