hanım

Türkçe

Söyleniş

• (han): IPA^(anahtar): [hɑː.ˈnɯm]
• (hanım): IPA^(anahtar): [hɑ.ˈnɯm]
• Heceleme: ha‧nım

Köken 1

han + -ım

Ad

hanım

1. han (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi

Köken 2

Osmanlı Türkçesi خانم‎.

Ad

hanım (belirtme hâli hanımı, çoğulu hanımlar)

1. toplumsal durumu, varlığı iyi olan, hizmetinde bulunulan kadın

   Becerikli hâliyle Zeynep'e ve hanımına ait bütün işleri elinin içine almıştı. — H. E. Adıvar

2. (aile, sosyoloji) karı, eş

   Yaptığı çiçek suyunun ilk bardağını kendi içtikten sonra ikincisini hanımına getirir. — H. R. Gürpınar

3. (sosyoloji) kız ve kadınlara verilen unvan

   Ülker Hanım.

Çekimleme

hanım adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		hanım	hanımlar
belirtme		hanımı	hanımları
yönelme		hanıma	hanımlara
bulunma		hanımda	hanımlarda
ayrılma		hanımdan	hanımlardan
tamlayan		hanımın	hanımların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	hanımım	hanımlarım
	belirtme	hanımımı	hanımlarımı
	yönelme	hanımıma	hanımlarıma
	bulunma	hanımımda	hanımlarımda
	ayrılma	hanımımdan	hanımlarımdan
	tamlayan	hanımımın	hanımlarımın
2. tekil	yalın	hanımın	hanımların
	belirtme	hanımını	hanımlarını
	yönelme	hanımına	hanımlarına
	bulunma	hanımında	hanımlarında
	ayrılma	hanımından	hanımlarından
	tamlayan	hanımının	hanımlarının
3. tekil	yalın	hanımı	hanımları
	belirtme	hanımıyı	hanımlarını
	yönelme	hanımıya	hanımlarına
	bulunma	hanımıda	hanımlarında
	ayrılma	hanımıdan	hanımlarından
	tamlayan	hanımının	hanımlarının
1. çoğul	yalın	hanımımız	hanımlarımız
	belirtme	hanımımızı	hanımlarımızı
	yönelme	hanımımıza	hanımlarımıza
	bulunma	hanımımızda	hanımlarımızda
	ayrılma	hanımımızdan	hanımlarımızdan
	tamlayan	hanımımızın	hanımlarımızın
2. çoğul	yalın	hanımınız	hanımlarınız
	belirtme	hanımınızı	hanımlarınızı
	yönelme	hanımınıza	hanımlarınıza
	bulunma	hanımınızda	hanımlarınızda
	ayrılma	hanımınızdan	hanımlarınızdan
	tamlayan	hanımınızın	hanımlarınızın
3. çoğul	yalın	hanımı hanımları
	belirtme	hanımıyı hanımlarını
	yönelme	hanımıya hanımlarına
	bulunma	hanımıda hanımlarında
	ayrılma	hanımıdan hanımlarından
	tamlayan	hanımının hanımlarının

Eş anlamlılar

• (sosyoloji): zevce

Atasözleri

• Hanım kırarsa kaza, halayık kırarsa ceza.

Deyimler

hanım

• hanım hanımcık
• hanım köylü olmak

Türetilmiş kavramlar

• Gülhanım,
• hanımca,
• hanımcı,
• hanımcık,
• hanımken,
• hanımla,
• hanımlı,
• hanımsa,
• hanımsız

Çeviriler

hanım

• Arapça: سَيِّدَة‎ (ar) d (seyyide)
• Azerice: həyat yoldaşı (az)
• Fince: neiti (fi), rouva (fi)
• Türkçe:

  Osmanlı Türkçesi: خانم‎ (ota)

Ön ad

hanım (karşılaştırma daha hanım, üstünlük en hanım)

1. kadınlığın bütün iyi vasıflarını taşıyan

   Hanım kadın. Hanım kız.

Çeviriler

hanım

• Fince: naisellinen (fi)
• Türkçe:

  Osmanlı Türkçesi: خانم‎ (ota)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "hanım" maddesi