icabet

Türkçe

[i·ca:·bet]

Köken

(Arapça)

Ad

icabet (belirtme hâli icabedi, çoğulu icabetler) -ti

1. çağrıyı yerine getirme, çağrıya gitme
2. buyruk veya isteğe uyma, kabul etme, razı olma

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: razılıq (az)