isim
Ayrıca bakınız: işim |
Türkçe değiştir
Köken değiştir
- Osmanlı Türkçesi اسم, Arapça اِسْم (ism).
Söyleniş değiştir
Ad değiştir
isim (belirtme hâli ismi, çoğulu isimler)
- anılacak değer, önem
- bir konuyu sürekli ve tekrar tekrar anlatış
- İsminden bıktım usandım!
- herkesçe tanınmış veya işitilmiş olma hâli
- kişiyi, bir şeyi açıklamaya, anlatmaya, bildirmeye, tanımlamaya yarayan kelime ya da kelimeler
- İsim dediğin Hz. Âdem'den bu yana kendini taşıyanı kâh usul usul yoğurur, kâh efsunlu iplerle sıkı sıkı bağlardı. İsim dediğin, yüksekte uçanın belini bükecek, alçaktan geçenin başını doğrultacak; pervasıza perva, korkusuza korku katacak kadar kudretli idi. — E. Şafak
- nâm
- (dil bilimi) Canlı ve cansız varlıkları, duygu ve düşüncelere, çeşitli durumları bildiren kelime
- eş anlamlısı: ad
- (mecaz) kişi, şahıs
- Biz eskidikçe yaşlarımız yirmiden yirmi bire, yirmi birden yirmi ikiye bastıkça yeni yüzler, yeni isimler katılıyor aramıza. — Y. Z. Ortaç
Çekimleme değiştir
isim adının çekimi
Alt kavramlar değiştir
- (dil bilimi): cins isim, özel isim; ism-i âzam
- (dil bilimi: eskimiş): ism-i fail, ism-i meful
Deyimler değiştir
Türetilmiş kavramlar değiştir
Çeviriler değiştir
isim
|
Kaynakça değiştir
- Türk Dil Kurumuna göre "isim" maddesi
Ek okumalar değiştir
- Vikipedi'de isim
Anagramlar değiştir
Azerice değiştir
Köken değiştir
Söyleniş değiştir
- Heceleme: i‧sim
Ad değiştir
isim
- (dil bilimi) isim