kara
Türkçe değiştir
Söyleniş değiştir
Köken 1 değiştir
Ad değiştir
kara
- kar (ad) sözcüğünün yönelme tekil çekimi
Köken 2 değiştir
- Osmanlı Türkçesi قرا (ota), o da Eski Türkçenin en eski yazılı belgesi olan 8. asırdan kalma Orhun KitabeleriOrhun Kitabeleri'nde kara (kara) kelimesine sekiz yerde "fakir veya sıradan halk, avam", üç yerde "siyah renk" anlamında sıfat olmak üzere toplam 11 defa rastlanır.
- (mecaz): Arapça
Ad değiştir
kara (belirtme hâli karayı, çoğulu karalar), sahiplik şekli kara -sı
- esmer
- (coğrafya, jeoloji) yeryüzünün denizle örtülü olmayan bölümü
- (renkler) en koyu renk, siyah
- (mecaz) uğursuzluk, üzüntü, keder, utanç
Çekimleme değiştir
kara adının çekimi
Deyimler değiştir
mecaz
Türetilmiş kavramlar değiştir
Çeviriler değiştir
coğrafya, jeoloji
renkler
|
Türetilmiş kavramlar değiştir
- karaca, karalamak, karamsar, karanlık, kararmak, karartmak
- karaca, karacı, karacık, karalı, karasız, karayla, karaysa
Ek okumalar değiştir
- Vikipedi'de kara
Ön ad değiştir
kara (karşılaştırma daha kara, üstünlük en kara)
- güzel
- gözü görmez, kör
- ışıktan mahrum, karanlık
- iftira
- kötü, sıkıntılı, uğursuz
- yüz kızartıcı hâl, leke
- zenci
- (mecaz) basit, fakir, incelikten mahrum
- (mecaz) kederli, utanç duyan, üzgün
- (mecaz) şom, uğursuz, utandıran, üzüntü veren
- (renkler) kara renkte olan, kara renkli
- (renkler) koyu renkli, esmer
Atasözleri değiştir
kara
Deyimler değiştir
Türetilmiş kavramlar değiştir
- Karabağ,
- Karadağ,
- Karagöz,
- baldırıkara,
- kara boya,
- kara bulut,
- kara cümle,
- kara damaklı,
- kara düş,
- kara elmas,
- kara et,
- kara kalem,
- kara kaplı kitap,
- kara kavruk,
- kara kaş,
- kara kehribar,
- kara keş,
- kara koca,
- kara kullukçu,
- kara kuru,
- kara kusmuk,
- kara maşa,
- kara sarı,
- kara su,
- kara tahta,
- kara tren,
- kara yağız,
- kara yer,
- karaardıç,
- karaasma,
- karaayak,
- karaağaç,
- karabacak,
- karabakal,
- karabaldır,
- karaballık,
- karabalık,
- karabatak,
- karabaş,
- karabiber,
- karabulak,
- karabulut,
- karaburçak,
- karabuğday,
- karaböce,
- karaciğer,
- karadavar,
- karadul,
- karadut,
- karafatma,
- karagevrek,
- karagöz,
- karagül,
- karagürgen,
- karahalile,
- karahindiba,
- karahumma,
- karaiğne,
- karakabarcık,
- karakafes,
- karakarga,
- karakavak,
- karakavuk,
- karakavza,
- karakaçan,
- karakaş,
- karakeme,
- karakeçi,
- karakoncolos,
- karakucak,
- karakul,
- karakulak,
- karakutu,
- karakuş,
- karakılçık,
- karalahana,
- karaleylek,
- karasakız,
- karasinek,
- karasığır,
- karataban,
- karatavuk,
- karaturp,
- karayaka,
- karayandık,
- karayanık,
- karayemiş,
- karayılan,
- karaçalı,
- karaçam,
- karaçav,
- karaçavuş,
- karaçayır,
- karnıkara,
- sırtıkara
esmer, koyu renkli
gözü görmez, kör
karanlık
Çeviriler değiştir
renkler
|
Kaynakça değiştir
- Türk Dil Kurumuna göre "kara" maddesi
Çağatayca değiştir
Söyleniş değiştir
- Heceleme: ka‧ra
Ad değiştir
- adak
- kuru yer
- (coğrafya) deniz kenarı, sahil
- (renkler) kara, siyah
Gagavuzca değiştir
Köken değiştir
- Eski Türkçe qara (qara).
Söyleniş değiştir
- Heceleme: ka‧ra
Ad değiştir
kara
- (renkler) kara
Yahudi İspanyolcası değiştir
Söyleniş değiştir
- Heceleme: ka‧ra
Sayı adı değiştir
kara