nevi

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi نوع‎, Arapça ْنَوِع‎ (neviʿ).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /e.ˈvin/
• Heceleme: e‧vin

Ad

nevi (belirtme hâli neviyi, çoğulu neviler), sahiplik şekli nevi -si

1. cins, çeşit, tür.

   Bu kadının hastalığı, isterinin çok şiddetli bir nevidir. — Peyami Safa

Çekimleme

nevi adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		nevi	neviler
belirtme		neviyi	nevileri
yönelme		neviye	nevilere
bulunma		nevide	nevilerde
ayrılma		neviden	nevilerden
tamlayan		nevinin	nevilerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	nevim	nevilerim
	belirtme	nevimi	nevilerimi
	yönelme	nevime	nevilerime
	bulunma	nevimde	nevilerimde
	ayrılma	nevimden	nevilerimden
	tamlayan	nevimin	nevilerimin
2. tekil	yalın	nevin	nevilerin
	belirtme	nevini	nevilerini
	yönelme	nevine	nevilerine
	bulunma	nevinde	nevilerinde
	ayrılma	nevinden	nevilerinden
	tamlayan	nevinin	nevilerinin
3. tekil	yalın	nevisi	nevileri
	belirtme	nevisini	nevilerini
	yönelme	nevisine	nevilerine
	bulunma	nevisinde	nevilerinde
	ayrılma	nevisinden	nevilerinden
	tamlayan	nevisinin	nevilerinin
1. çoğul	yalın	nevimiz	nevilerimiz
	belirtme	nevimizi	nevilerimizi
	yönelme	nevimize	nevilerimize
	bulunma	nevimizde	nevilerimizde
	ayrılma	nevimizden	nevilerimizden
	tamlayan	nevimizin	nevilerimizin
2. çoğul	yalın	neviniz	nevileriniz
	belirtme	nevinizi	nevilerinizi
	yönelme	nevinize	nevilerinize
	bulunma	nevinizde	nevilerinizde
	ayrılma	nevinizden	nevilerinizden
	tamlayan	nevinizin	nevilerinizin
3. çoğul	yalın	nevisi nevileri
	belirtme	nevisini nevilerini
	yönelme	nevisine nevilerine
	bulunma	nevisinde nevilerinde
	ayrılma	nevisinden nevilerinden
	tamlayan	nevisinin nevilerinin

Kelime birliktelikleri

• bir nevi, nevi şahsına münhasır

Çeviriler

nevi

• Arapça: ْنَوِع‎ (ar) (neviʿ)
• Türkçe:

  Osmanlı Türkçesi: نوع‎ (ota)

Kaynaklar

• Türk Dil Kurumuna göre "nevi" maddesi

Anagramlar

• evin