okumam

Türkçe

Köken

okuma + -m

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ocuˈmam/
• Heceleme: o‧ku‧mam

Ad

okumam

1. okuma (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi

Eylem

okumam

1. okumak (eylem) sözcüğünün bildirme kipi geniş zaman basit birinci tekil şahıs olumsuz çekimi

Zıt anlamlılar

• okurum