sıfat
Ayrıca bakınız: sifat |
Türkçe değiştir
Köken değiştir
- Osmanlı Türkçesi صفت, Arapça صِفَة (ṣife).
Söyleniş değiştir
Ad değiştir
sıfat (belirtme hâli sıfatı, çoğulu sıfatlar)
- bir kişinin görev, ödev, toplumsal veya hukukî bakımdan yeri ve özelliği
- Baş vezir sıfatıyla hükûmet işlerini idare eder. — R. H. Karay
- Beyaz (ev), güzel (çocuk), beş (gün), bu (kitap) gibi kelimeler sıfattır.
- (anatomi) dış görünüş, kılık, yüz
- Takındığı bu sıfatı boynundaki kravattan fazla mühimsediği yoktu. — F. R. Atay
- (dil bilimi) bir ismi, kemiyet, vasıf, yer, sıra v.s. bakımından niteleyen, belirten kelime
- "Güzel bir kadın" cümlesinde güzel kelimesi sıfat, "Güzel geldi" cümlesinde isimdir.
Çekimleme değiştir
sıfat adının çekimi
Açıklamalar değiştir
- Çağatay Türkçesinin ilk örneklerinde görülmektedir. Divan-ı Lugat-it Türk'te de vardır. Daha sonraları Türk diline sıfat yerine TDK tarafından ön ad veya önad ve sıfatlar da imal edilmiştir. Bu kelimeler de zaman zaman kullanılmaktadır. Önad ve ön ad gibi iki farklı kullanımı varsa da bugün ayrı yazılır. Ayrıca nitem diye bir öneri de zaman zaman kullanılabilmektedir. Ancak ilköğretimdeki Türk dili kitaplarında sıfat tercih edilmektedir. Son zamanlarda TDK'nin eğilimi de bu yöndedir.
Eş anlamlılar değiştir
- (dil bilimi): ön ad
Alt kavramlar değiştir
- (dil bilimi): fiilden sıfat, üleştirme sıfatı
Deyimler değiştir
- (anatomi): sıfatına tükürmek
Türetilmiş kavramlar değiştir
sıfat
|
Çeviriler değiştir
sıfat
Kaynakça değiştir
- Türk Dil Kurumuna göre "sıfat" maddesi
Ek okumalar değiştir
- Vikipedi'de sıfat