Türkçe değiştir

Köken değiştir

Osmanlı Türkçesi ثقه‎, Arapça ثِقَة(s̱iḳa).

Söyleniş değiştir

değiştir

sika (belirtme hâli sikayı, çoğulu sikalar), sahiplik şekli sika -sı

  1. (Ehl-i Sünnet) güvenilir, itimada şayan bir râvî
    eş anlamlısı: mutkın
    Adalet ve zabt özelliklerini taşıyan râvîye sika veya mutkın denir.

Çekimleme değiştir

Üst kavramlar değiştir

Türetilmiş kavramlar değiştir

Çeviriler değiştir

Ek okumalar değiştir

Ön ad değiştir

sika (karşılaştırma daha sika, üstünlük en sika)

  1. güvenilir, itimada şayan

Çeviriler değiştir

Anagramlar değiştir

Fince değiştir

Söyleniş değiştir

  • Heceleme: si‧ka

değiştir

sika

  1. (domuzgiller, evcil hayvanlar) domuz, hınzır