Ayrıca bakınız: SIM

Türkçe değiştir

Köken değiştir

Osmanlı Türkçesi سيم‎ sözcüğünden, o da Arapça سِيمْ(sīm)

Söyleniş değiştir

değiştir

sim (belirtme hâli simi, çoğulu simler)

  1. el, kol, yüzle yapılan davranış, işaret
    Simle konuştum. — [[w:tr:[Derleme Sözlüğü, c: 10] - Adana|[Derleme Sözlüğü, c: 10] - Adana]]
  2. (') gümüş
    Çekyatlar neredeyse hiç kullanılmamış, bej renkte, kenarları siyah ve simle süslenmiş.
  3. (') Genellikle işlemelerde kullanılan, gümüş görünüşünde ve parlaklığında olan iplik v.s.

Çekimleme değiştir

Üst kavramlar değiştir

Türetilmiş kavramlar değiştir

Çeviriler değiştir

Ön ad değiştir

sim (karşılaştırma daha sim, üstünlük en sim)

  1. gümüş rengi
    Koltuğun koyu renkli kenarları simli.

Çeviriler değiştir

Kaynakça değiştir

Ek okumalar değiştir

  • Vikipedi'de sim

Portekizce değiştir

İlgeç değiştir

sim

  1. evet

Kaynakça değiştir

  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.