Türkçe değiştir

 
(anatomi): Bir adamın çenesi
 
(denizcilik): Bir geminin çenesi

Köken değiştir

Farsça چانه‌

Söyleniş değiştir

değiştir

çene (belirtme hâli çeneyi, çoğulu çeneler) , sahiplik şekli çene -si

  1. çok konuşma huyu, gevezelik
    Sende de çene var ha!
  2. kerpeten, mengene gibi araçların eşyayı sıkıştıran karşılıklı iki parçasından her biri
  3. köşe
  4. (anatomi) canlılarda baş bölümünde yer alan, kemik veya kıkırdak ile desteklenen, altlı üstlü dişleri taşıyan ve ağzın kapanıp açılmasını sağlayan kasları üzerinde barındıran iki parçaya verilen ad
    Çenesinin, başının bütün iskeleti peksimeti çiğnedikçe daha açık olarak meydana çıkıyordu. — H. E. Adıvar
    Kafa, göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak, el, ayak
    Boşanır sırtlara, vâdîlere, sağnak sağnak.
     — M. Â. Ersoy
  5. (denizcilik) baş bodoslamasının omurga ile birleştiği yer, çarık, pruva

Çekimleme değiştir

Alt kavramlar değiştir

Deyimler değiştir

Türetilmiş kavramlar değiştir

Çeviriler değiştir

Kaynakça değiştir

Ek okumalar değiştir

Çağatayca değiştir

Söyleniş değiştir

  • Heceleme: çe‧ne

değiştir

  1. buri, kurt, kürk

Kaynakça değiştir

  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.