huy

Ayrıca bakınız: seciye

Türkçe

Söyleniş

Heceleme: huy

Köken

Farsça

Ad

huy (belirtme hâli huyu, çoğulu huylar) -yu

Vikipedi

huy hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

1. insanın yaradılış ve ruh özelliklerinin bütünü, mizaç, tabiat

   Can çıktıktan sonra da huy, adamı kolay kolay terk etmiyor. - R. N. Güntekin

2. alışkanlık

   Bu günden sonra geceleri dolaşma huyu edindim. - R. Mağden

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Gemüt (de) n, Temperament (de) n
• Arapça: مِزَاج‎ (ar) e (mizāc)
• Azerice: xasiyyət (az)
• Eski Türkçe: borık‎ (otk) (borık), kılk‎ (otk) (kılk)
• Farsça: مزاج‎ (fa)
• Fince: tottumus (fi)
• Fransızca: habitude (fr)
• İngilizce: disposition (en), mind (en), soul (en), temperament (en)
• İspanyolca: hábito (es)
• İsveççe: kynne (sv), lynne (sv)
• Norveççe: sinn (no)
• Rusça: характер (ru) (xarakter), нрав (ru) (nrav), натура (ru) (natura), привычка (ru) (privıçka)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "huy" maddesi

Atasözleri

• Boyuma göre boy buldum, huyuma göre huy bulamadım
• Can çıkmayınca huy çıkmaz
• Sütle giren huy, canla çıkar