Ayrıca bakınız: ılım

Türkçe değiştir

Söyleniş değiştir

Köken 1 değiştir

il + -im

değiştir

ilim

  1. il (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi

Köken 2 değiştir

Osmanlı Türkçesi علم‎, Arapça عِلْم(ʿilm).

değiştir

ilim (belirtme hâli ilmi, çoğulu ilimler)

  1. ayrıntı, nitelik, özellik, vasıf
  2. (bilim) bilim
    İlim, ilim bilmektir,
    İlim, kendin bilmektir
    Sen kendini bilmezsin,
    Ya nice okumaktır?
     — Yunus Emre[1]

Çekimleme değiştir

Alt kavramlar değiştir

Türetilmiş kavramlar değiştir

Çeviriler değiştir

Kaynakça değiştir

Ek okumalar değiştir