imtizaç
Türkçe değiştir
Ad değiştir
imtizaç (belirtme hâli imtizacı, çoğulu imtizaçlar)
- [1] karışabilme
- [2] birbirini tutma, uyum sağlama, uygunluk
- [3] iyi geçinme, uyuşma
- [4] kaynaşma
- Her şeyden evvel kendisinde tefekkürle hissin yüksek bir imtizacı fark ediliyordu. - A. H. Çelebi
Köken değiştir
- [1] Arapça
Kaynakça değiştir
- Türk Dil Kurumuna göre "imtizaç" maddesi