Türkçe değiştir

Köken değiştir

Osmanlı Türkçesi قیامت(kıyâmet), Arapça قِيَامَة(ḳiyāme).

Söyleniş değiştir

IPA(anahtar): /kɯjaːmet/
Heceleme: kı‧ya‧met

değiştir

kıyamet (belirtme hâli kıyameti, çoğulu kıyametler)

  1. (din) tek tanrılı dinlerin inanışına göre dünyanın sonu ve bütün ölülerin dirilerek mahşerde toplanacağı zaman, hesap günü, kıyamet günü, mahşer günü
  2. gürültülü karışıklık, gürültü patırtı
    • Bağırma, çağırma, kıyamet, polisler Mustafa'yı çalyaka götürürler. - Peyami Safa
  3. büyük felaket, afet

Çekimleme değiştir

Uğradığı değişimler değiştir

Benzer sözcükler değiştir

Sözcük birliktelikleri değiştir

İlgili Sözcükler değiştir

Deyimler değiştir

Çeviriler değiştir

Kaynakça değiştir

Atasözleri değiştir