meşgul
Türkçe değiştir
Köken değiştir
- Osmanlı Türkçesi مشغول sözcüğünden devralındı, Arapça مَشْغُول (meşġūl) sözcüğünden. Bengalce মশগুল (môśgul) ile soydaş.
Söyleniş değiştir
Ön ad değiştir
meşgul (karşılaştırma daha meşgul, üstünlük en meşgul)
- bir işle uğraşan, iş görmekte olan
- Belediye doktoru, kışın kimya tecrübeleri ile meşguldü. — S. F. Abasıyanık
- çalışır, kullanılır hâlde olan, dolu
- Telefon meşgul.
Türetilmiş kavramlar değiştir
Çeviriler değiştir
dolu
Kaynakça değiştir
- Türk Dil Kurumuna göre "meşgul" maddesi