yokluk

Türkçe

Köken

yok + -luk

Ad

yokluk (belirtme hâli yokluğu, çoğulu yokluklar) -ğu

1. (felsefe) yok olma, bulunmama durumu, adem, ademiyet, fıkdan, gaybubet, hiçlik

   Bin bu derde, yokluğa ve tehlikeye rağmen, gönül avlayan bir Bursa baharı idi.” -T. Buğra

2. (mecaz) fakirlik, yoksulluk, hiçlik

   Beni külfete sokma, şimdi ben yokluktayım.” -A. Kabaklı

Çeviriler

yok olma

• Arapça عَدَم‎ (ar) (ʿadem)
• Fince: olemattomuus (fi)
• Osmanlıca یوقلق‎ (ota) (yokluk), عدم‎ (ota) (adem)
• Tatarca: yuqlıq (tt)

fakirlik — bakınız fakirlik

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "yokluk" maddesi