âyin

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Osmanlı Türkçesi

Ad

1. Gözü değen kişi. Nazarı değen kimse.

Âyin Merâsim. Usûl. Görenek. Dinî âdâb. Âdet, örf ve kanun. Ziynet, süs.İslâm'da fıkıh lisânı âyin kelimesini kabul etmemiştir. Bazı vakıflar, filân câmide herhangi bir tarikat âyini icra için te'sis yapacakları zaman vaki olan müracaatlarında fetvahâne tarafından verilen müsaadelerde âyin sözü kullanmayıp "İcra-yı zikrullah" tabiri kullanılırdı. Sofiyede âyin lâfzı muteberdir.