çelişki

Türkçe

Köken

çelişme’den türetilmiştir.

Söyleniş

• Heceleme: çe‧liş‧ki

Ad

çelişki (belirtme hâli çelişkini, çoğulu çelişkiler)

1. çelişme
   • Çelişkileri salt geleneklerin, törenin, eğitimin bir sonucu saymışızdır. - A. Ağaoğlu

Eş anlamlılar

• tenakuz, paradoks

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Diskrepanz (de) n, Widerspruch (de) n
• Arapça: تَنَاقُض‎ (ar) e (tenāḳuḍ)
• Azerice: ziddiyət (az)
• İngilizce: contradiction (en), discrepancy (en)
• İsveççe: diskrepans (sv) g, kontradiktion (de) g, mötsägelse (de) g
• Norveççe:

  Bokmål: kontradiksjon (de) e, motmæle (no) n, selvmotsigelse (no) e, uoverensstemmelse (de) e

Alt kavramlar

• verimlilik çelişkisi

Türetilmiş kavramlar

• çelişkice, çelişkicik, çelişkili, çelişkisiz, çelişkiyken, çelişkiyle, çelişkiyse

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "çelişki"