çuğ

Çağatayca

Ad

[1] Kalmükların külahlarına dikdikleri ziynet ve mercan

[2] yuğ

[3] ateş kesilmiş kömür, nar, kızgın od.

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.