öp

Türkçe

Eylem

öp

1. öpmek (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumlu çekimi

Söyleniş

Heceleme: öp

Karşıt anlamlılar

1. öpme

Çağatayca

Ad

1. Puse

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.