örüntümden

Türkçe

Köken

örüntüm + -den

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ø.ɾyn.tym.ˈden/
• Heceleme: ö‧rün‧tüm‧den

Ad

örüntümden

1. örüntü (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs ayrılma tekil çekimi