öze

Türkçe

Köken

öz + -e

Söyleniş

• Heceleme: ö‧ze

Ad

öze

1. öz (ad) sözcüğünün yönelme tekil çekimi

Ad

öze (belirtme hâli özeyi, çoğulu özeler)

1. Bir türde ya da bireyde bulunan, aynı cinsten başka hiçbir türde ya da bireyde rastlanılmayan

Eş anlamlılar

1. has, özgü