Türkçe değiştir

Söyleniş değiştir

  • Heceleme: ün‧si‧yet

Köken değiştir

Arapça أُنْسِيَّةٌ(ʔunsijja(tun))

değiştir

ünsiyet (belirtme hâli ünsiyeti, çoğulu ünsiyetler)

  1. alışkanlık
    Araya giren yıllar zarfında meslekten kopunca eski arkadaşlarıyla ünsiyeti de kopmuştu. - O. Aysu

Türetilmiş kavramlar değiştir

ünsiyetçe, ünsiyetçi, ünsiyetçik, ünsiyetken, ünsiyetle, ünsiyetli, ünsiyetse, ünsiyetsiz

Osmanlı Türkçesi değiştir

Köken değiştir

Arapça أُنْسِيَّةٌ(ʔunsijja(tun))

değiştir

  1. (toplum bilimi) alışkanlık

Yazılışlar değiştir

أنسيت