Türkçe Değiştir

Söyleniş Değiştir

  • Heceleme: ün‧si‧yet

Köken Değiştir

Arapça أُنْسِيَّةٌ(ʔunsijja(tun))

Değiştir

ünsiyet (belirtme hâli ünsiyeti, çoğulu ünsiyetler)

  1. alışkanlık
    Araya giren yıllar zarfında meslekten kopunca eski arkadaşlarıyla ünsiyeti de kopmuştu. - O. Aysu

Türetilmiş kavramlar Değiştir

ünsiyetçe, ünsiyetçi, ünsiyetçik, ünsiyetken, ünsiyetle, ünsiyetli, ünsiyetse, ünsiyetsiz

Osmanlı Türkçesi Değiştir

Köken Değiştir

Arapça أُنْسِيَّةٌ(ʔunsijja(tun))

Değiştir

  1. (toplum bilimi) alışkanlık

Yazılışlar Değiştir

أنسيت