üst

Ayrıca bakınız: ayaküstü, üstçavuş

Türkçe

Osmanlı Türkçesi اوست‎ sözcüğünden devralındı

üst (belirtme hâli üsdü, çoğulu üstler)

bir şeyin yukarı, göğe doğru olan yanı, üzeri, fevk, alt karşıtı
Köyün üst tarafında, saman, taş ve yangın arasında, üstü sazlarla örtülmüş bir kulübenin önünde ateş yanıyor. - H. E. Adıvar
bir şeyin görülen yanı, yüzü
Bu sefer taşın üstünden inip yere oturdu. - M. Ş. Esendal
bir şeyin dış yüzü, yüzey
giyecek, giysi
O günden sonra kapıya diktiği bir bekçiye iş çıkışları işçilerin üstlerini arattı. - L. Tekin
birine göre yüksek aşamada olan kimse, mafevk
Sonunda, üstlerinin de onayıyla bir sınav yapmaya karar verdi. - İ. O. Anar
(anatomi) vücut, beden
artan, geriye kalan bölüm
Bir liranın üstü olarak uşağın getirdiği yetmiş beş kuruşu masanın üstünden kaldırmaz. - A. Ş. Hisar

çeviriler

üst (karşılaştırma daha üst, üstünlük en üst)

birkaç şeyden birbirine göre yukarıda olan
Kadınların beni böyle göz hapsine almaları yüzünden üst düğmelerimi gevşetemiyordum. - R. N. Güntekin
öte, arka
Ben onu Şehzade Camisi'nin üst yanında, sokak içi, eski ahşap bir evde tanıdım. - Y. Z. Ortaç
sınıflamalarda temel olarak alınan bir tipe göre ileri derecede olan
Üst makam.

Üst rütbedekiler.