Şahidi

Osmanlı Türkçesi

Ad

1. Şahitlik yapan. Bilen, tanıyan. Senet yerine geçecek kadar mâkul ve muteber sayılan. Gören.
2. (İslam) Muhammed'in bir vasfı.
3. (İslam) Melâike-i kiram.
4. Hazır.
5. Velet yatağı denilen ve çocuk ile birlikte çıkan deri.
6. Sevgili, mahbube.
7. Güzel, dilber.

Köken

Arapça