şefaat

Türkçe

Ad

şefaat (belirtme hâli şefaatı, çoğulu şefaatlar)

[1] Aracılık, af için vesile olmak, yardım etmek.

Açıklamalar

[1] Yüce bir makam sahibinin, dileğini kabul etmesini veya suçunu affetmesini sağlamak için bir kimsenin o yüce makam sahibine daha yakın olduğuna inandığı bir şahsı aracı yapması. Yüce makam sahibinin, aracı şahsın hatırı için onun dileğini kabul etmesi veya suçunu affetmesi.

Köken

[1] Arapça