إلى

Arapça

Köken 1

ء ل و‎ (ʾ-l-v).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ʔi.lan/

Ad

إِلًى (ʾilen) e (tamlanan hâli إِلَى (ʾilā), çoğul آلَاء‎ (ʾālāʾ))

1. fayda, lütuf, nimet
   • M.S. 609–632, Kur'an, 53:55
     فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكَ تَتَمَارَى؟ – O hâlde Rabbinizin hangi nimetlerinden şüphe ediyorsunuz?

Türetilmiş kavramlar

• إِلَى مَنْ‎ (ʾilā men) ،إِلَى أَينَ‎ ،إِلَامَ‎ (ʾilāme)

Türevleri

• Judeo-Arabic: אלי‎
• Maltaca: lejn
• North Levantine Arabic: ل‎ (لِ‎ (li) ile kaynaşmış olarak)
• Osmanlı Türkçesi: الی‎

Köken 2

Ana Semitik dili *ʾila (“-ya/-ye doğru, yakın”) sözcüğünden nakledildi kelimesinin uzatılmışıdır. Ebebî olarak Arapça لَ‎ (le, “için”) ancak zamir eklerinden evvel kullanılan Ana Semitik dili *la (“için”) sözcüğünden kelimesine bağı olup Ana Semitik dili *li (“için”) sözcüğünden ile bâzı varyantları mevcuttur. Bunlardan biri Arapça لِ‎ (li, “için”) ön ekidir. Compare عَلَى‎ (ʿalā).

• “dönme” mânâsında ء و ل‎ (ʾ-v-l) köküyle ve “çabalamak, ama muvaffak olmamak” mânâsında ء ل و‎ (ʾ-l-v) köküyle alâkalıdır.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ʔi.laː/

• Ses

  (dosya)

• Kafiyeler: -aː

Edat

إِلَى (ʾilā)

1. -a/-e doğru

   يَذْهَبُ إلٰى الْمَدْرَسَةِ — yeẕhebü ʾilā l-medraseti — Okula gidiyor.

2. için
3. kadar
4. yakın

Çekimleme

    Çekimlemiş biçimler

asıl biçim					إِلَى (ʾilā)
kişi adılları- biçimler dâhil	tekil		ikil	çoğul
	eril	dişil	genel	eril	dişil
birinci kişi	إِلَيَّ‎ (ʾileyye)			إِلَيْنَا‎ (ʾileynā)
ikinci kişi	إِلَيْكَ‎ (ʾileyke)	إِلَيْكِ‎ (ʾileyki)	إِلَيْكُمَا‎ (ʾileykümā)	إِلَيْكُمْ‎ (ʾileyküm)	إِلَيْكُنَّ‎ (ʾileykünne)
üçüncü kişi	إِلَيْهِ‎ (ʾileyhi)	إِلَيْهَا‎ (ʾileyhā)	إِلَيْهِمَا‎ (ʾileyhimā)	إِلَيْهِمْ‎ (ʾileyhim)	إِلَيْهِنَّ‎ (ʾileyhinne)

Türevleri

• Judeo-Arabic: אלי‎
• Maltaca: lejn
• North Levantine Arabic: ل‎ (لِ‎ (li) ile birleşik)
• Osmanlı Türkçesi: الی‎