بفش

Osmanlı Türkçesi

Köken

Farsça بفش‎ (befş) sözcüğünden alıntıdır.

Ad

بفش (befş)

1. azamet, görkem, şatafat, debdebe

Çekimleme

بفش‎ (befş) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	بفش‎ befş	بفشلر‎ befşler
belirtme	بفشی‎ befşi	بفشلری‎ befşleri
yönelme	بفشه‎ befşe	بفشلره‎ befşlere
bulunma	بفشده‎ befşte	بفشلرده‎ befşlerde
ayrılma	بفشدن‎ befşten	بفشلردن‎ befşlerden
tamlayan	بفشڭ‎ befşin	بفشلرڭ‎ befşlerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	بفشم‎ befşim	بفشلرم‎ befşlerim
2. tekil (senin)	بفشڭ‎ befşin	بفشلرڭ‎ befşlerin
3. tekil (onun)	بفشی‎ befşi	بفشلری‎ befşleri
1. çoğul (bizim)	بفشمز‎ befşimiz	بفشلرمز‎ befşlerimiz
2. çoğul (sizin)	بفشڭز‎ befşiniz	بفشلرڭز‎ befşleriniz
3. çoğul (onların)	بفشی‎ befşi بفشلری‎ befşleri