تبت

Ayrıca bakınız: بتت, تتب, ببت, ثبت, تبب

Arapça

Köken 1

Özel ad

تُبَّت (tübbet) d

1. (ülkeler) Tibet

Çekimleme

تُبَّت (tübbet) ad çekimi

tekil	basit tekil gayrimunsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	—	تُبَّت tübbet	—
yalın	—	تُبَّتُ tübbetü	—
belirtme	—	تُبَّتَ tübbete	—
tamlayan	—	تُبَّتَ tübbete	—

Köken 2

Eylem

تبت (تَبِتْ) (I)

1. بَاتَ‎ (bāte) sözcüğünün ikinci şahıs eril tekil non-past etken jussive çekimi
2. بَاتَ‎ (bāte) sözcüğünün üçüncü şahıs dişil tekil non-past etken jussive çekimi

Köken 3

Eylem

تبت (تَبِتُّ) (I)

1. بَتَّ‎ (bette) sözcüğünün ikinci şahıs eril tekil non-past etken bildirme kipi çekimi
2. بَتَّ‎ (bette) sözcüğünün üçüncü şahıs dişil tekil non-past etken bildirme kipi çekimi

Eylem

تبت (تَبِتَّ) (I)

1. بَتَّ‎ (bette) sözcüğünün ikinci şahıs eril tekil non-past etken dilek çekimi
2. بَتَّ‎ (bette) sözcüğünün ikinci şahıs eril tekil non-past etken jussive çekimi
3. بَتَّ‎ (bette) sözcüğünün üçüncü şahıs dişil tekil non-past etken dilek çekimi
4. بَتَّ‎ (bette) sözcüğünün üçüncü şahıs dişil tekil non-past etken jussive çekimi

Eylem

تبت (تَبِتِّ) (I)

1. بَتَّ‎ (bette) sözcüğünün ikinci şahıs eril tekil non-past etken jussive çekimi
2. بَتَّ‎ (bette) sözcüğünün üçüncü şahıs dişil tekil non-past etken jussive çekimi

Eylem

تبت (تَبُتُّ) (I)

1. بَتَّ‎ (bette) sözcüğünün ikinci şahıs eril tekil non-past etken bildirme kipi çekimi
2. بَتَّ‎ (bette) sözcüğünün üçüncü şahıs dişil tekil non-past etken bildirme kipi çekimi

Eylem

تبت (تَبُتَّ) (I)

1. بَتَّ‎ (bette) sözcüğünün ikinci şahıs eril tekil non-past etken dilek çekimi
2. بَتَّ‎ (bette) sözcüğünün ikinci şahıs eril tekil non-past etken jussive çekimi
3. بَتَّ‎ (bette) sözcüğünün üçüncü şahıs dişil tekil non-past etken dilek çekimi
4. بَتَّ‎ (bette) sözcüğünün üçüncü şahıs dişil tekil non-past etken jussive çekimi

Eylem

تبت (تَبُتِّ) (I)

1. بَتَّ‎ (bette) sözcüğünün ikinci şahıs eril tekil non-past etken jussive çekimi
2. بَتَّ‎ (bette) sözcüğünün üçüncü şahıs dişil tekil non-past etken jussive çekimi

Eylem

تبت (تُبَتُّ) (I)

1. بَتَّ‎ (bette) sözcüğünün ikinci şahıs eril tekil non-past edilgen bildirme kipi çekimi
2. بَتَّ‎ (bette) sözcüğünün üçüncü şahıs dişil tekil non-past edilgen bildirme kipi çekimi

Eylem

تبت (تُبَتَّ) (I)

1. بَتَّ‎ (bette) sözcüğünün ikinci şahıs eril tekil non-past edilgen dilek çekimi
2. بَتَّ‎ (bette) sözcüğünün ikinci şahıs eril tekil non-past edilgen jussive çekimi
3. بَتَّ‎ (bette) sözcüğünün üçüncü şahıs dişil tekil non-past edilgen dilek çekimi
4. بَتَّ‎ (bette) sözcüğünün üçüncü şahıs dişil tekil non-past edilgen jussive çekimi

Eylem

تبت (تُبَتِّ) (I)

1. بَتَّ‎ (bette) sözcüğünün ikinci şahıs eril tekil non-past edilgen jussive çekimi
2. بَتَّ‎ (bette) sözcüğünün üçüncü şahıs dişil tekil non-past edilgen jussive çekimi

Köken 4

Eylem

تبت (تُبْتُ) (I)

1. تَابَ‎ (tābe) sözcüğünün birinci şahıs tekil geçmiş zaman etken çekimi

Eylem

تبت (تُبْتَ) (I)

1. تَابَ‎ (tābe) sözcüğünün ikinci şahıs eril tekil geçmiş zaman etken çekimi

Eylem

تبت (تُبْتِ) (I)

1. تَابَ‎ (tābe) sözcüğünün ikinci şahıs dişil tekil geçmiş zaman etken çekimi

Köken 5

Eylem

تبت (تَبَّتْ) (I)

1. تَبَّ‎ (tebbe) sözcüğünün üçüncü şahıs dişil tekil geçmiş zaman etken çekimi