حكمت

Osmanlı Türkçesi

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Osmanlı Türkçesi alfabesinde yazılmamıştır.
• Bu söz(cük) varlığını ispatlayacak hiçbir kaynak içermemekte, lütfen kaynak eklenmesinde yardımcı olun.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Ad

حكمت (hik­met)

1. İnsanın, mevcudatın hakikatlerini bilip hayırlı işleri yapmak sıfatı. Hakîmlik. Eşyanın ahvâlinden, hârici ve bâtini keyfiyetlerinden bahseden ilim. (Buna İlm-i Hikmet deniyor)

Herkesin bilmediği gizli sebeb. Kâinattaki ve yaradılıştaki İlâhî gaye. Ahlâka ve hakikata faydalı kısa söz. Sır. Bilinmeyen nokta. İlim, adâlet ve hilimin birleşmesinden doğan değerli sıfat. Kuvve-i akliyenin vasat mertebesidir. Hakkı hak bilip imtisal etmek, batılı batıl bilip içtinab etmektir. Allah'a itaat, fıkıh ve sâlih amel. Akıl, söz ve hareketteki uygunluk. Hak emre uymak. Allah'ın yarattıklarında tefekkür. (Bak: Felsefe)