كانون

Osmanlı Türkçesi

Köken

Arapça كَانُون‎ (kānūn)

Ad

كانون (kânun)

1. (zaman) kânun

Çekimleme

كانون‎ (kânun) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	كانون‎ kânun	كانونلر‎ kânunlar
belirtme	كانونی‎ kânunu	كانونلری‎ kânunları
yönelme	كانونه‎ kânuna	كانونلره‎ kânunlara
bulunma	كانونده‎ kânunda	كانونلرده‎ kânunlarda
ayrılma	كانوندن‎ kânundan	كانونلردن‎ kânunlardan
tamlayan	كانونڭ‎ kânunun	كانونلرڭ‎ kânunların
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	كانونم‎ kânunum	كانونلرم‎ kânunlarım
2. tekil (senin)	كانونڭ‎ kânunun	كانونلرڭ‎ kânunların
3. tekil (onun)	كانونی‎ kânunu	كانونلری‎ kânunları
1. çoğul (bizim)	كانونمز‎ kânunumuz	كانونلرمز‎ kânunlarımız
2. çoğul (sizin)	كانونڭز‎ kânununuz	كانونلرڭز‎ kânunlarınız
3. çoğul (onların)	كانونی‎ kânunu كانونلری‎ kânunları

Alt kavramlar

• كانون ثانی‎ ،كانون اول‎