مارتی

Osmanlı Türkçesi

Köken

İtalyanca martin.

Ad

مارتی (martı)

1. (martıgiller, kuşlar) martı

Çekimleme

مارتی‎ (martı) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	مارتی‎ martı	مارتیلر‎ martılar
belirtme	مارتییی‎ martını	مارتیلری‎ martıları
yönelme	مارتییه‎ martına	مارتیلره‎ martılara
bulunma	مارتیده‎ martında	مارتیلرده‎ martılarda
ayrılma	مارتیدن‎ martından	مارتیلردن‎ martılardan
tamlayan	مارتینڭ‎ martının	مارتیلرڭ‎ martıların
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	مارتیم‎ martım	مارتیلرم‎ martılarım
2. tekil (senin)	مارتیڭ‎ martın	مارتیلرڭ‎ martıların
3. tekil (onun)	مارتیسی‎ martısı	مارتیلری‎ martıları
1. çoğul (bizim)	مارتیمز‎ martımız	مارتیلرمز‎ martılarımız
2. çoğul (sizin)	مارتیڭز‎ martınız	مارتیلرڭز‎ martılarınız
3. çoğul (onların)	مارتیسی‎ martısı مارتیلری‎ martıları