Buduncu

Türkçe

Köken

budun + -cu

Ad

Buduncu (belirtme hâli Buduncunu, çoğulu Buduncular)

1. (ender) halkçı

Çekimleme

Buduncu adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		Buduncu	Buduncular
belirtme		Buduncunu	Buduncuları
yönelme		Buduncuna	Budunculara
bulunma		Buduncunda	Buduncularda
ayrılma		Buduncundan	Budunculardan
tamlayan		Buduncunun	Buduncuların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	Buduncum	Buduncularım
	belirtme	Buduncumu	Buduncularımı
	yönelme	Buduncuma	Buduncularıma
	bulunma	Buduncumda	Buduncularımda
	ayrılma	Buduncumdan	Buduncularımdan
	tamlayan	Buduncumun	Buduncularımın
2. tekil	yalın	Buduncun	Buduncuların
	belirtme	Buduncunu	Buduncularını
	yönelme	Buduncuna	Buduncularına
	bulunma	Buduncunda	Buduncularında
	ayrılma	Buduncundan	Buduncularından
	tamlayan	Buduncunun	Buduncularının
3. tekil	yalın	Buduncusu	Buduncuları
	belirtme	Buduncusuyu	Buduncularını
	yönelme	Buduncusuya	Buduncularına
	bulunma	Buduncusunda	Buduncularında
	ayrılma	Buduncusundan	Buduncularından
	tamlayan	Buduncusuyun	Buduncularının
1. çoğul	yalın	Buduncumuz	Buduncularımız
	belirtme	Buduncumuzu	Buduncularımızı
	yönelme	Buduncumuza	Buduncularımıza
	bulunma	Buduncumuzda	Buduncularımızda
	ayrılma	Buduncumuzdan	Buduncularımızdan
	tamlayan	Buduncumuzun	Buduncularımızın
2. çoğul	yalın	Buduncunuz	Buduncularınız
	belirtme	Buduncunuzu	Buduncularınızı
	yönelme	Buduncunuza	Buduncularınıza
	bulunma	Buduncunuzda	Buduncularınızda
	ayrılma	Buduncunuzdan	Buduncularınızdan
	tamlayan	Buduncunuzun	Buduncularınızın
3. çoğul	yalın	Buduncusu	Buduncuları
	belirtme	Buduncusuyu	Buduncularını
	yönelme	Buduncusuya	Buduncularına
	bulunma	Buduncusunda	Buduncularında
	ayrılma	Buduncusundan	Buduncularından
	tamlayan	Buduncusuyun	Buduncularının

Çeviriler

buduncu — bakınız halkçı

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "Buduncu" maddesi