Celâl

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi جلال‎, Arapça جَلَالْ‎ (celāl).

Söyleniş

• Heceleme: Ce‧lâl

Özel ad

Celâl (belirtme hâli Celâl'ı)

1. Bir erkek ismi. büyüklük, ululuk mânâsında bir erkek ismi.

Çekimleme

Celâl adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		Celâl	—
belirtme		Celâl'ı	—
yönelme		Celâl'a	—
bulunma		Celâl'da	—
ayrılma		Celâl'dan	—
tamlayan		Celâl'ın	—
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	Celâl'ım	—
	belirtme	Celâl'ımı	—
	yönelme	Celâl'ıma	—
	bulunma	Celâl'ımda	—
	ayrılma	Celâl'ımdan	—
	tamlayan	Celâl'ımın	—
2. tekil	yalın	Celâl'ın	—
	belirtme	Celâl'ını	—
	yönelme	Celâl'ına	—
	bulunma	Celâl'ında	—
	ayrılma	Celâl'ından	—
	tamlayan	Celâl'ının	—
3. tekil	yalın	Celâl'ı	—
	belirtme	Celâl'ıyı	—
	yönelme	Celâl'ıya	—
	bulunma	Celâl'ıda	—
	ayrılma	Celâl'ıdan	—
	tamlayan	Celâl'ının	—
1. çoğul	yalın	Celâl'ımız	—
	belirtme	Celâl'ımızı	—
	yönelme	Celâl'ımıza	—
	bulunma	Celâl'ımızda	—
	ayrılma	Celâl'ımızdan	—
	tamlayan	Celâl'ımızın	—
2. çoğul	yalın	Celâl'ınız	—
	belirtme	Celâl'ınızı	—
	yönelme	Celâl'ınıza	—
	bulunma	Celâl'ınızda	—
	ayrılma	Celâl'ınızdan	—
	tamlayan	Celâl'ınızın	—
3. çoğul	yalın	Celâl'ı —
	belirtme	Celâl'ıyı —
	yönelme	Celâl'ıya —
	bulunma	Celâl'ıda —
	ayrılma	Celâl'ıdan —
	tamlayan	Celâl'ının —

Türetilmiş kavramlar

• Celâl'ce, Celâl'ken, Celâl'le, Celâl'se, Celâlci, Celâlcik, Celâleddin, Celâleyn, Celâlî, Celâlli, Celâlsiz

Çeviriler

Celâl

• Arapça: جَلَالْ‎ (ar) e (celāl)
• Osmanlı Türkçesi: جلال‎ (ota)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "Celâl" maddesi