abani

Ayrıca bakınız: abanî

Türkçe

[a:ba:ni]

Köken

Osmanlı Türkçesi آبانی‎

Ad

abani (belirtme hâli abanini, çoğulu abaniler)

1. (dokuma) genellikle sarık, bohça, kundak ve yorgan yüzü yapımında kullanılan, zemini beyaz, üzerinde safran renginde nakışlar bulunan ipek kumaş

Çekimleme

abani adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		abani	abaniler
belirtme		abanini	abanileri
yönelme		abanine	abanilere
bulunma		abaninde	abanilerde
ayrılma		abaninden	abanilerden
tamlayan		abaninin	abanilerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	abanim	abanilerim
	belirtme	abanimi	abanilerimi
	yönelme	abanime	abanilerime
	bulunma	abanimde	abanilerimde
	ayrılma	abanimden	abanilerimden
	tamlayan	abanimin	abanilerimin
2. tekil	yalın	abanin	abanilerin
	belirtme	abanini	abanilerini
	yönelme	abanine	abanilerine
	bulunma	abaninde	abanilerinde
	ayrılma	abaninden	abanilerinden
	tamlayan	abaninin	abanilerinin
3. tekil	yalın	abanisi	abanileri
	belirtme	abanisini	abanilerini
	yönelme	abanisine	abanilerine
	bulunma	abanisinde	abanilerinde
	ayrılma	abanisinden	abanilerinden
	tamlayan	abanisinin	abanilerinin
1. çoğul	yalın	abanimiz	abanilerimiz
	belirtme	abanimizi	abanilerimizi
	yönelme	abanimize	abanilerimize
	bulunma	abanimizde	abanilerimizde
	ayrılma	abanimizden	abanilerimizden
	tamlayan	abanimizin	abanilerimizin
2. çoğul	yalın	abaniniz	abanileriniz
	belirtme	abaninizi	abanilerinizi
	yönelme	abaninize	abanilerinize
	bulunma	abaninizde	abanilerinizde
	ayrılma	abaninizden	abanilerinizden
	tamlayan	abaninizin	abanilerinizin
3. çoğul	yalın	abanisi abanileri
	belirtme	abanisini abanilerini
	yönelme	abanisine abanilerine
	bulunma	abanisinde abanilerinde
	ayrılma	abanisinden abanilerinden
	tamlayan	abanisinin abanilerinin

Ön ad

abani (karşılaştırma daha abani, üstünlük en abani)

1. Bu kumaştan yapılmış.

   Yalnız sarı cübbeli, abani sarıklı, peykede bağdaş kurmuş bir cüce vardı ki, onu tanımadı. - (H. E. Adıvar)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "abani" maddesi