alaflamak
Türkçe
değiştirEylem
değiştiralaflamak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi alaflar)
- (halk ağzı) (Denizli, Manisa, Tokat, Kahramanmaraş, Sivas, Yozgat ağzı) Alevlemek, yakmak, tutuşturmak, ateşe vermek.
- (halk ağzı) (Burdur, Kütahya ağzı) Kışkırtmak: 'Ayıracağın yerde, kavgayı alaflıyorsun.'
- (halk ağzı) (Burdur, Balıkesir, Çanakkale, Kocaeli, Sakarya, İstanbul, Zonguldak, Samsun, Tokat, Ordu ağzı) (Trabzon, Gümüşhane, Rize, Artvin, Kars, Erzincan, Diyarbakır, Sivas, Konya, Tekirdağ ağzı) (Giresun, Kırklareli, Edirne ağzı) Hayvana yem, kuru ot, saman vermek, yemlemek: 'Ben koyunları alaflamaya gidiyorum.'
Kaynakça
değiştir- Türk Dil Kurumuna göre "alaflamak" maddesi