anemon

Türkçe

Köken

Fransızca anémone < Eski Yunanca ἄνεμος (ánemos, “rüzgar”) rüzgar çiçeği

Ad

anemon (belirtme hâli anemonu, çoğulu anemonlar)

1. (bitki bilimi) dağ lalesi

Çekimleme

anemon adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		anemon	anemonlar
belirtme		anemonu	anemonları
yönelme		anemona	anemonlara
bulunma		anemonda	anemonlarda
ayrılma		anemondan	anemonlardan
tamlayan		anemonun	anemonların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	anemonum	anemonlarım
	belirtme	anemonumu	anemonlarımı
	yönelme	anemonuma	anemonlarıma
	bulunma	anemonumda	anemonlarımda
	ayrılma	anemonumdan	anemonlarımdan
	tamlayan	anemonumun	anemonlarımın
2. tekil	yalın	anemonun	anemonların
	belirtme	anemonunu	anemonlarını
	yönelme	anemonuna	anemonlarına
	bulunma	anemonunda	anemonlarında
	ayrılma	anemonundan	anemonlarından
	tamlayan	anemonunun	anemonlarının
3. tekil	yalın	anemonu	anemonları
	belirtme	anemonunu	anemonlarını
	yönelme	anemonuna	anemonlarına
	bulunma	anemonunda	anemonlarında
	ayrılma	anemonundan	anemonlarından
	tamlayan	anemonunun	anemonlarının
1. çoğul	yalın	anemonumuz	anemonlarımız
	belirtme	anemonumuzu	anemonlarımızı
	yönelme	anemonumuza	anemonlarımıza
	bulunma	anemonumuzda	anemonlarımızda
	ayrılma	anemonumuzdan	anemonlarımızdan
	tamlayan	anemonumuzun	anemonlarımızın
2. çoğul	yalın	anemonunuz	anemonlarınız
	belirtme	anemonunuzu	anemonlarınızı
	yönelme	anemonunuza	anemonlarınıza
	bulunma	anemonunuzda	anemonlarınızda
	ayrılma	anemonunuzdan	anemonlarınızdan
	tamlayan	anemonunuzun	anemonlarınızın
3. çoğul	yalın	anemonu	anemonları
	belirtme	anemonunu	anemonlarını
	yönelme	anemonuna	anemonlarına
	bulunma	anemonunda	anemonlarında
	ayrılma	anemonundan	anemonlarından
	tamlayan	anemonunun	anemonlarının