annaç

Türkçe

Ad

annaç (belirtme hâli annacı, çoğulu annaçlar)

1. (halk ağzı) (Sivrihisar ağzı) (Ankara ağzı) bir şeyin veya kişinin yanı, yakın tarafı

   "Annacıma otur da dinle!"

2. (halk ağzı) (Sivrihisar ağzı) (Ankara ağzı) dağ veya tepenin yamacı

   "Saat kayasının annacında evimiz vardı"

3. (halk ağzı) (Emirdağ ağzı) (Sivrihisar ağzı) (Ankara ağzı) bir şeyin kişinin karşısı

   "Annacına almış koca ardıcı, Başına yağar da boranla gıcı" - Karacoğlan

Çekimleme

annaç adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		annaç	annaçlar
belirtme		annacı	annaçları
yönelme		annaca	annaçlara
bulunma		annaçta	annaçlarda
ayrılma		annaçtan	annaçlardan
tamlayan		annacın	annaçların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	annacım	annaçlarım
	belirtme	annacımı	annaçlarımı
	yönelme	annacıma	annaçlarıma
	bulunma	annacımda	annaçlarımda
	ayrılma	annacımdan	annaçlarımdan
	tamlayan	annacımın	annaçlarımın
2. tekil	yalın	annacın	annaçların
	belirtme	annacını	annaçlarını
	yönelme	annacına	annaçlarına
	bulunma	annacında	annaçlarında
	ayrılma	annacından	annaçlarından
	tamlayan	annacının	annaçlarının
3. tekil	yalın	annacı	annaçları
	belirtme	annacıyı	annaçlarını
	yönelme	annacıya	annaçlarına
	bulunma	annacıda	annaçlarında
	ayrılma	annacıdan	annaçlarından
	tamlayan	annacının	annaçlarının
1. çoğul	yalın	annacımız	annaçlarımız
	belirtme	annacımızı	annaçlarımızı
	yönelme	annacımıza	annaçlarımıza
	bulunma	annacımızda	annaçlarımızda
	ayrılma	annacımızdan	annaçlarımızdan
	tamlayan	annacımızın	annaçlarımızın
2. çoğul	yalın	annacınız	annaçlarınız
	belirtme	annacınızı	annaçlarınızı
	yönelme	annacınıza	annaçlarınıza
	bulunma	annacınızda	annaçlarınızda
	ayrılma	annacınızdan	annaçlarınızdan
	tamlayan	annacınızın	annaçlarınızın
3. çoğul	yalın	annacı annaçları
	belirtme	annacıyı annaçlarını
	yönelme	annacıya annaçlarına
	bulunma	annacıda annaçlarında
	ayrılma	annacıdan annaçlarından
	tamlayan	annacının annaçlarının