Türkçe

düzenle

Söyleniş

düzenle
Heceleme: at‧mak
Eski Türkçe atmak (atmak)

atmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi atar)

  1. bir cismi bir yöne doğru fırlatmak
    • Taşı suya atmak.
  2. bir şeyi yere doğru bırakmak
    • Ayfer Tunç, 2014 Dünya Ağrısı, sayfa 81 , Can Yayınları
      "Kibar "şuraya iki masa atsak da gelene gidene çay versek, üç beş kuruş kazanırız" demişti."
  3. (mecaz) Ateşli silahın tetiğine basmak, ateş etmek
    • Faruk EREM, 1996 Bir Ceza Avukatının Anıları, sayfa 56 , Çark Kitabevi Yayınları
      "Baba, oğluna silahı verdi, at dedi"
  4. bir kimsenin ilişiğini kesmek
  5. rastgele bir kenara koymak

Çekimleme

düzenle

Deyimler

düzenle

Çeviriler

düzenle

Kaynakça

düzenle

Çağatayca

düzenle

Eski Türkçe

düzenle
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.
  1. atmak

Türkmence

düzenle

Kaynakça

düzenle
  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.