bâd

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi باد‎ (bâd) sözcüğünden, Farsça باد‎ (bâd) sözcüğünden.

Ad

bâd (belirtme hâli bâdı, çoğulu bâdlar)

1. rüzgâr

Çekimleme

bâd adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		bâd	bâdlar
belirtme		bâdı	bâdları
yönelme		bâda	bâdlara
bulunma		bâdda	bâdlarda
ayrılma		bâddan	bâdlardan
tamlayan		bâdın	bâdların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	bâdım	bâdlarım
	belirtme	bâdımı	bâdlarımı
	yönelme	bâdıma	bâdlarıma
	bulunma	bâdımda	bâdlarımda
	ayrılma	bâdımdan	bâdlarımdan
	tamlayan	bâdımın	bâdlarımın
2. tekil	yalın	bâdın	bâdların
	belirtme	bâdını	bâdlarını
	yönelme	bâdına	bâdlarına
	bulunma	bâdında	bâdlarında
	ayrılma	bâdından	bâdlarından
	tamlayan	bâdının	bâdlarının
3. tekil	yalın	bâdı	bâdları
	belirtme	bâdıyı	bâdlarını
	yönelme	bâdıya	bâdlarına
	bulunma	bâdıda	bâdlarında
	ayrılma	bâdıdan	bâdlarından
	tamlayan	bâdının	bâdlarının
1. çoğul	yalın	bâdımız	bâdlarımız
	belirtme	bâdımızı	bâdlarımızı
	yönelme	bâdımıza	bâdlarımıza
	bulunma	bâdımızda	bâdlarımızda
	ayrılma	bâdımızdan	bâdlarımızdan
	tamlayan	bâdımızın	bâdlarımızın
2. çoğul	yalın	bâdınız	bâdlarınız
	belirtme	bâdınızı	bâdlarınızı
	yönelme	bâdınıza	bâdlarınıza
	bulunma	bâdınızda	bâdlarınızda
	ayrılma	bâdınızdan	bâdlarınızdan
	tamlayan	bâdınızın	bâdlarınızın
3. çoğul	yalın	bâdı bâdları
	belirtme	bâdıyı bâdlarını
	yönelme	bâdıya bâdlarına
	bulunma	bâdıda bâdlarında
	ayrılma	bâdıdan bâdlarından
	tamlayan	bâdının bâdlarının