begayet

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi بغایت‎ (bagâyet) sözcüğünden devralındı. Osmanlı Türkçesi sözcük Farsça kökenli بـ‎ (be) eki ve Arapça kökenli غایت‎ (gâyet) sözcüğünün birleşiminden türemiştir.

Belirteç

begayet

son derece, pekçok, aşırı

Kaynakça

Türk Dil Kurumuna göre "begayet" maddesi
Kubbealtı Lugatı: "BEGĀYET"