Türkçe

değiştir

benlikçilik (belirtme hâli benlikçiliği, çoğulu benlikçilikler)

[1] Her konuda hep kendini ileri sürme, hep kendinden söz etme durumu.
[2] Kendi benliğinin gelişimini, bütün davranışlarının ilkesi yapan kişinin niteliği, °egotizm.