bihaber

Türkçe

Köken

Farsça

Söyleniş

• Heceleme: bi:‧ha‧ber

Belirteç

bihaber

1. habersiz bir biçimde

   Hoyratça ayrılan yolları, birbirlerinden tamamen bihaber katettikleri gençlik dönemlerinin ardından, Cemal'in beklenmedik dönüşüyle yeniden kesişivermişti. - E. Şafak

Ön ad

bihaber (karşılaştırma daha bihaber, üstünlük en bihaber)

1. habersiz