brace

İngilizce

Latince bracchium sözcüğünden → (Eski Fransızca): brace (“kol”) → (Orta İngilizce): brace

brace (çoğulu brace)

kemiklerin yeniden kaynamasına yardımcı olması amacıyla kullanılan metal parça, atel
dişlerin düzgün bir hizaya kavuşması için takılan tel, diş teli

brace (üçüncü tekil kişi geniş zaman braces, şimdiki zaman braceing, geçmiş zaman ve yakın geçmiş zaman braceed)

kendini olumsuz bir fikre hazır hâle getirmek, zor bir duruma hazırlanmak
The boy has no idea about everything that's been going on. You need to brace him for what's about to happen.
Çocuğun olup biten hiçbir şey hakkında fikri yok. Neler olacağı konusunda onu hazırlamalısın.
bir cisim düşmesin diye ona bir destek koymak, bir cismi yaslamak
vücudunu bir yere yaslayarak denge bulmak
He was so tired, so he braced himself against the wardrobe.
Çok yorgundu, bu yüzden kendini dolaba yasladı.

brace d